Voor veel mensen is kinderen krijgen het mooiste wat er is. Je wilt voor hem of haar het beste. Je biedt je kind een fijn thuis en liefhebbende ouders, maar ook financieel en zakelijk regel je een en ander goed voor hem of haar. Maar gezag over het kind hebben, gaat niet in alle gevallen automatisch.
Daar zijn afspraken en contracten voor nodig. Dat kun je zelf doen, of je gaat een contract aan waardoor automatisch sommige juridische zaken geregeld zijn. Dat betekent ofwel trouwen of een samenlevingscontract opstellen. Daar zit verschil tussen.
Trouwen is wettelijk, samenleven niet
Wie niet trouwt en ook geen geregisseerd partnerschap aangaat, kan geen aanspraak maken op wettelijke regelingen. Wens je dat wel dan is het belangrijk om zelf iets te regelen. Wil je vast laten leggen dat je voor elkaar zorgt en dat ziet als een plicht dan ligt dit vast als je trouwt, maar niet als je een samenlevingscontract afsluit. Dat klinkt wat cru, maar wettelijk is dat zo. Als er kinderen komen, verandert er meer. Daarom zetten we dit voor je op een rij.
Samenlevingscontract en kinderen
Sluit je een samenlevingscontract, ofwel zelf opgesteld of via een notaris geregeld, dan zijn er veel zaken goed geregeld zoals de verdeling van de kosten, van de boedel en inboedel en ga zo maar door. Daar kun je zelf een en ander over op papier zetten of je door de notaris over laten inlichten en zijn of haar adviezen opvolgen. (vaak standaard afspraken waar je ook nog aan toe kunt voegen of in kunt wijzigen).
Komt er een kind dan is het kind van de moeder. De vader moet het kind erkennen (via de burgerlijke stand) om daadwerkelijk de ouder te zijn en een juridische band te krijgen. Dan ben je nog niet de wettelijke vertegenwoordiger van het kind. Dat is pas zo als je samen met de moeder het gezag aanvraagt (dat kan via rechtspraak.nl). Dat moet via de rechtbank gebeuren, nadat je het kind hebt erkend.
Bij uit elkaar gaan is een ouderschapsplan verplicht waarin je ook de kinderalimentatie kunt regelen.
Je kunt in een samenlevingcontract een verblijfsbeding (laten) opnemen zodat bij eventueel overlijden de langstlevende partner het volle eigendom over alle gezamenlijke spullen heeft. Dan komt de familie daar niet tussen.
Dat beding gaat echter niet langer op als er kinderen komen. Dan hebben kinderen, bij overlijden, recht op hun legitieme portie. Van welke leeftijd het kind ook maar is. In sommige gevallen is dat een zodanig geldbedrag dat de partner die achterblijft daardoor in de problemen komt en bijvoorbeeld het huis moet verkopen om aan dat bedrag te komen. Dat huis maakt immers deel uit van de erfenis.
Dit is te voorkomen door een testament op te maken. Dan kun je de partner tot erfgenaam maken. Dan moet het kind wachten op zijn of haar erfdeel als de andere (stief)ouder overlijdt.
Huwelijk en kinderen
Wie trouwt (of een geregistreerd partnerschap aangaat) houdt zijn eigen vermogen en schulden die hij of zij ook voor het huwelijk al had. Wil je dat je partner meedeelt daarin dan moet je dat bij de notaris vast laten leggen. Verder is er bij trouwen veel automatisch juridisch geregeld.
Een kind uit een huwelijk betekent dan ook dat je allebei automatisch juridisch ouder bent. Je hebt beiden het ouderlijk gezag over het kind.
Ga je uit elkaar dan is het belangrijk een ouderschapsplan te maken. Sterker nog; dat is dan verplicht. Dat gaat onder andere over waar het kind gaat wonen, hoe de omgang wordt geregeld, wie de sportclub betaalt en ga zo maar door. Bovendien moet je ook afspraken maken over onder meer de kinderalimentatie. Bij een scheiding komt de rechter er aan te pas.